Linda Strijker: "Laten we de vluchtelingen helpen!"

Mijn bijdrage van vanavond aan het vluchtelingendebat in de gemeenteraad van Westland:

We zijn vanavond bij elkaar om iets te zeggen over opvang van vluchtelingen aan de delierseweg, Maar we worden door het college niet om een besluit gevraagd. Er zijn vragen gezet bij de mate van democratie in dit proces. Het voelt bij velen als opgedrongen. Het lijkt niet uit te maken wat mensen er van vinden, we gaan het toch wel doen.
Ik begrijp dat gevoel, maar dat is nou precies wat het college hiermee probeert te voorkomen. Dat is precies wat ik wilde voorkomen toen ik in september met mijn motie kwam. Dat is precies wat we kunnen voorkomen als we het heft in eigen hand houden.

De situatie in de wereld is dermate ernstig dat het zeer waarschijnlijk is dat de vluchtelingenstroom de komende jaren niet zal krimpen. Meer en meer mensen zullen naar Europa komen in de hoop veilig te zijn. Een nieuw bestaan op te bouwen. Hun kinderen te zien opgroeien.

Als wij in Westland niet uit onszelf zorgen voor een geschikte wijze om een deel van deze mensen op te vangen, zal het Rijk op een dag naar ons toekomen en zeggen: “Jullie zijn een 100.000+ gemeente en jullie doen niets aan opvang? goed, dan plaatsen wij een AZC voor 2000 man, midden in Westland.” Kijk, en dat willen we allemaal niet. En ik kan je garanderen, met miljoenen mensen op de vlucht richting Europa, gaat dat op een dag echt gebeuren.

Laten we er daarom samen voor zorgen dat we er dan nu alvast maar het beste van maken. Dat we de opvanglocaties zo klein mogelijk houden. Dat we het organiseren onder de voorwaarden die wij zelf bepalen. Dat we er een democratisch proces van maken. Dat we het op z’n Westlands kunnen doen. Want als er één gemeente is die dit kan, is het de onze. Met al onze vrijwilligers, kerken en hulpacties. Wij weten van aanpakken. Wij laten ons niet gek maken.

In september heb ik namens de fracties van Progressief Westland, D66 Westland en Christenunie/SGP een motie ingediend waarmee wij het college verzochten om contact te leggen met het COA en te kijken of er locaties zijn in Westland die geschikt zouden zijn voor opvang. En om daarover in overleg te treden met de raad. Dat zou een democratisch proces zijn. We zouden dan met elkaar van gedachten kunnen wisselen om tot een besluit te komen. Het college zegde ons toe de motie over te nemen. Wij zijn benieuwd naar de stand van zaken en zullen daar nog op terug komen, maar vanavond focussen we even op het hotel in Wateringen.

Ondanks dat het wijzigen van een bestemming geen democratisch besluit is, doet de wethouder er alles aan om iedereen erbij te betrekken. Hij neemt ieders bedenkingen serieus en spant zich in om zoveel mogelijk zorgen weg te nemen. Hij ontvangt al twee weken, elke dag, de hele dag mensen in zijn kantoor om met hen persoonlijk in gesprek te gaan. Ook vanavond hoort bij dat zorgvuldige proces. Na het horen van inwoners en bedrijven, geeft hij nu ons politici de mogelijkheid ons uit te spreken over deze plannen.

Ik ben blij dat wij, maar ook de insprekers, dat in grote getalen zijn komen doen. Want ieders mening telt en elke mening is evenveel waard.

Progressief Westland is een linkse partij. Wij zien het als onze morele plicht om mensen die het moeilijk hebben te helpen. Ook als zij niet hier geboren zijn. Wij zijn dan ook positief over het besluit van het college om het mogelijk te maken vluchtelingen te huisvesten aan de De Lierse weg.

Wel hebben wij een aantal bedenkingen die wij graag met u delen.

Huisvesten op een bedrijventerrein is niet ideaal. Voor de bedrijven niet, voor de verkeersveiligheid niet en voor de mensen die daar moeten gaan wonen niet. De keuze voor een locatie om vluchtelingen op te vangen mag wat ons betreft in elk geval niet ten koste gaan van het Westlandse bedrijfsleven. Kan de wethouder toezeggen dat het wijzigen van de bestemming op dit pand geen gevolgen zal hebben voor de bedrijfsvoering van de daar gevestigde bedrijven?

Mijn fractie zou het liefst zeer kleinschalige huisvesting zien, in woonwijken. Op die manier acclimatiseren de vluchtelingen het snelst en kunnen ze meteen integreren. Helaas kost dat erg veel geld. Geld dat het Rijk er niet voor over heeft en geld dat wij niet hebben. Maar misschien kunnen we wel iets met braakliggende stukjes grond of leegstaande gebouwen, zoals ik eerder heb voorgesteld. Daar zullen wij op een later moment op terug komen.

Ik heb vanavond zorgen gehoord over veiligheid. Voor mij is het heel simpel. We zijn allemaal mensen, zij ook. Net als u en ik. En zoals wij ons moeten gedragen, moeten ook zij zich gedragen. En wel naar de regels en wetten die gelden op de plek waar je je bevindt. Ja, onze culturen verschillen. Maar diefstal en geweld, ook seksueel geweld, zijn in elke mij bekende cultuur buiten de norm.

Waar het vaak aan schort is de handhaving. Wij moeten er dus voor zorgen dat de handhaving hier wel in orde is. Om goed te kunnen ingrijpen waar nodig, moeten minstens dezelfde maatregelen getroffen worden als wanneer je 275 Polen, Hollanders of Westlanders samen in een pand zet.

Natuurlijk is het zo dat deze mensen uit oorlogsgebied komen en daardoor wellicht getraumatiseerd zijn. Daar waarschuwde de heer Duijvestein eerder vanavond ook voor. Zij hebben misschien gevochten in de oorlog, hebben afschuwelijke dingen gezien Of zijn zelf ternauwernood ontsnapt aan een van de vele executies die IS uitvoert. Dat kan ervoor zorgen dat er in een opvanglocatie sneller opstootjes of ander ongewenst gedrag ontstaat dan anders het geval zou zijn. Des te meer reden om aandacht te schenken aan het welzijn van deze mensen.

Hulp bij traumaverwerking, niet alleen bij kinderen maar ook, of misschien wel juist, bij volwassen mannen, vinden wij erg belangrijk. Wij willen graag van de wethouder horen hoe hij daar tegenover staat.

Vanavond is een aantal keren onderscheid gemaakt tussen gezinnen en mannen. Maar mannen die hier alleen komen, hebben vaak ook een gezin maar konden dat niet meenemen. Soms hadden ze geen geld om voor hun hele gezin de overtocht te betalen. Of ze vonden de gammele bootjes van de louche mensensmokkelaars te gevaarlijk om hun kleine kinderen in mee te nemen.

Kijk, het is niet zo dat wij daar met helicopters en schepen de mannen, vrouwen en kinderen evacueren. Dat betekent dat alleen de sterksten uberhaupt kunnen vluchten. De ouderen, zieken en gehandicapten zijn niet eens in staat om de lange gevaarlijke tocht naar de kust te maken.

En voor de weeskindjes wiens ouders zijn vermoord, zwangere vrouwen en pasgeboren babytjes kun je alleen maar wensen dat zij het nog even volhouden in een schuilplaats dicht bij huis.

Dat zij vertrouwen op hun echtgenoten, vaders en ooms, die ALS zij Europa bereiken, er alles aan zullen doen om hun geliefden over te laten komen. Gezinshereniging noemen we dat. Want beelden als die van dat driejarige jongetje, aangespoeld op het strand, willen we nooit meer zien.

Laten wij hen helpen. Om te beginnen in het hotel aan de DeLierseweg.