28 januari 2010

Ouderenzorg

Op papier is het allemaal prima geregeld in Nederland….
Gelukkig worden onze ouderen steeds gezonder oud. Daarom willen we dat zij zo lang mogelijk in hun eigen huis kunnen blijven wonen. In hun bekende omgeving. Met vrienden en familie in de buurt die ‘mantelzorg’ kunnen geven. En als de woning moet worden aangepast, dan heeft de gemeente daar geld voor. Voor hulpmiddelen in en buiten de woning. Of voor thuishulp.
 
En als men niet meer thuis kan wonen dan zijn er de verpleeg- en verzorgingshuizen. Waar men in een veilige omgeving de laatste jaren goed kan doorbrengen.
 
Tot zover de theorie. De praktijk is weerbarstiger. 
 
Want de gemeente doet er jaren over om een beslissing te nemen op een verzoek voor de realisatie van groepswonen voor ouderen in Naaldwijk. En bij de thuiszorg krijgt men te maken met indicatiestellingen, persoonsgebonden budgetten en een hulp die op één ochtend acht verschillende mensen moet helpen. En eigenlijk ook een praatje zou willen maken, maar daar is geen geld voor. En wat te denken van de verpleeghuizen die weinig tot niets met de gemeente te maken hebben, omdat ze door het ministerie worden betaald. Maar waar wel onze inwoners wonen. En die niet de zorg (kunnen) krijgen die we eigenlijk normaal vinden. Pyjamadagen, hoe verzin je het!
 
De bevolking van het Westland wordt steeds ouder. Gelukkig wel. Maar op het terrein van de ouderenzorg valt nog veel, heel veel te doen. 
 
 
Jan Prins
Lijsttrekker Progressief Westland