1 juli 2011

De bijdrage tijdens de Raad 28/06

Voorzitter, dames en heren.

Vorig jaar, tijdens de begrotingsbehandeling 2011, bespraken wij hier het
collegewerkprogramma. Met de intrigerende titel ‘De route naar bouwen,
binden en bereiken’. Het ligt dan ook voor de hand om bij de
voortgangsrapportage van dit collegewerkprogramma nog even een goed half
jaar terug te kijken.

De titel van het collegewerkprogramma intrigeerde Progressief Westland.
Omdat het college de nadruk legt op ‘de weg ergens naartoe’. De vraag is dan
natuurlijk waar naartoe? En welke route volgen we daarbij? Uiteindelijk
concludeerden wij dat het college voornemens is met ons, de raad, op weg te
gaan naar: ‘een mooie toekomst die gesteund of gegrond is op een band tussen
gemeentebestuur en zijn inwoners, teneinde een zeker doel te bereiken’.

Dat klinkt mooi. En dat is het ook, maar de vraag is waar we nu ruim een
half jaar later staan. Progressief Westland heeft het college vorig jaar een
aantal suggesties meegegeven voor de route die college en raad zouden moeten
volgen om uiteindelijk de beloofde heilstaat Westland te bereiken. Een van
de belangrijkste uitgangspunten was daarbij samenwerken. Samenwerken met je
burgers. Samenwerken met je partners, zoals woningcorporatie. En samenwerken
met de raad.

Uit de bijdragen van GBW, het CDA, de LPF en Westland Verstandig maak ik op
dat die oproep bij die partijen in ieder geval is geland.

Centraal staan de bezuinigingen. Die waren en zijn nog steeds onontkoombaar.
Het is daarom jammer te moeten constateren dat de consequenties ruim een
jaar na de verkiezingen nog steeds niet helder in beeld zijn. ‘Later dit
jaar volgen concrete voorstellen aan de raad’, schrijft het college. Daar
zit ook de eerste pijn wat Progressief Westland betreft. Voor ons dient het
college met de gehele raad, gezamenlijk op te trekken om ingrijpende
maatregelen voor te bereiden om als het even kan deze van voldoende
draagvlak te voorzien. Daar is tot nu toe niets van terecht gekomen en als
dat niet veranderd gaat het naar wij vrezen er ook niet meer van komen. Van
het college kan en mag de raad niets anders doen dan afwachten waar het
college mee komt. En als het college dan met iets komt, voorspel ik nu al
dat de tijdsdruk op dat moment zodanig is dat een essentiële
gedachtenwisseling en standpuntbepaling niet meer tot stand kan komen. Wij
vinden dat het college daarmee aangeeft weinig tot geen vertrouwen te hebben
in de raad. Nu had ik in mijn tekst de volgende regel staan: ongetwijfeld
zien de coalitiepartijen dit anders, maar die hebben hun eigen informele,
communicatiekanalen. Uit de opmerkingen van de betrokken partijen maak ik op
dat die er toch anders in zitten. Progressief Westland hamert hierop, omdat
één van de meest vooraanstaande uitgangspunten van een democratie is dat het
erom gaat dat meerderheden zo maximaal mogelijk de opvattingen van
minderheden honoreren.

De bezuiniging op het ambtenarenapparaat noemden wij vorig jaar boterzacht.
Inmiddels is de taakstelling van EUR 2 miljoen voor 2011 geheel ingevuld.
Maar in die eerste EUR 2 miljoen zit de pijn natuurlijk niet. Bevriezing
vacatures. Een slagje hier en een temporisering daar. Het echte probleem
gaat nog komen. Want wat gaan we nou niet meer doen? Of anders? En
belangrijker wat vindt de raad daar dan van. Geen mens die het weet. Het
CDA vraagt om een Plan van Aanpak. Ik weet niet of dat nu wel zo handig is.
Het college moet een Plan van Aanpak opstellen. Maar het is wel belangrijk
dat met de raad van gedachten wordt gewisseld. Om samen verder te komen.

Daarom nogmaals de oproep aan het college – en aan de raad – om kennis te
nemen van de notitie van de Vereniging van Nederlandse Gemeente, getiteld
‘Dienstverlening draait om mensen’. En om over de invulling van de
kernbegrippen uit deze notitie van gedachten te wisselen. En je kunt dat een
kerntakendiscussie noemen. Of de mogelijkheden van ‘outsourcen’ bekijken,
maar het gaat er om hoe je omgaat met vraagstukken als: ‘Hoe kunnen
gemeenten samenwerken met partners’. ‘Gemeenten zijn onderdeel van een
keten’. ‘De burger’ bestaat niet meer en gemeenten moeten een nieuwe
invulling geven aan haar rol.

Progressief Westland blijft erbij dat een dergelijk discussie meer bijdraagt
aan de verbetering van de dienstverlening voor onze Westlandse inwoners en
bedrijven, dan het afboeken van taken en functies na een interne
reorganisatieronde. Niet de optimalisatie van ons aanbod staat centraal,
maar de vraag van de Westlander en van de Westlandse bedrijven.

Vorig jaar waren wij blij met de noodzakelijke extra middelen voor
schuldhulpverlening. Uiteraard zijn wij daarom nu kritisch over het
voornemen om een hogere drempel op te gaan werpen en instroom tegen te gaan.
Daar wordt het probleem niet mee opgelost.

Ook gaven wij aan dat de invoering van het Centrum voor jeugd en gezin een
goede zaak is. Dat centrum moet echter meer zijn dan een gebouw in het
Woerdblok. Ik herhaal het maar eens: laagdrempelige opvoedingsondersteuning,
snel kunnen handelen en het inspelen op de specifieke omstandigheid van het
kind gecombineerd met een niet-bureaucratische samenwerking tussen de vele
betrokken instanties staat voor Progressief Westland voorop. Ik begrijp dat
het college geen tijd heeft voor dit onderwerp. Progressief Westland zal
daarom de komende maanden zelf dit onderwerp agenderen. Met als doel de
noodzakelijke informatie te verkrijgen en te zijner tijd een inhoudelijke
discussie te kunnen voeren. Fracties die met ons mee willen denken en werken
nodig ik hierbij van harte uit.

Een nieuwe keuze met financiële consequenties betreft de subsidiëring van de
WOS met ingang van 2014. In beginsel een goede zaak, ik zal even zwaaien,
maar dat gaat dan ten koste van de bijdrage aan Omroep West. En gaat de WOS
dan al die wettelijke taken uitvoeren?

Vorig jaar merkten wij op dat Progressief Westland voor onze inwoners geen
meerwaarde ziet in het reserveren van EUR 2 miljoen euro voor
gebiedsmarketing. ‘het bekt lekker, maar nimmer is aangetoond dat uitgaven
voor gebiedsmarketing tot relevant resultaat hebben geleid.’ Wij constateren
dat het, ik citeer: ‘ontwikkelen van een eigentijds corporate
communicatiebeleid en daarnaast, ik citeer wederom: ‘inzichtelijk maken van
welke inzet van gemeentebrede mix aan communicatie-instrumenten meest
effectief is via een toolbox’ niet heeft geleid tot een snelle, adequate
reactie op de EHEC-hype. Daar is nog een hele route te gaan voordat wij de
door het college beloofde heilstaat hebben bereikt.

Al met al voorzitter weinig nieuws onder de zon.

Vandaar dat ik ook mijn laatste opmerking van vorig jaar nog maar eens
herhaal.

Er wordt nog steeds rekening gehouden met de mogelijkheid om in ‘s
Gravenzande 100 strandhuisjes te plaatsen. Progressief Westland was tegen.
Progressief Westland is tegen. En Progressief Westland blijft tegen deze
onzalige plannen. Na een honderden miljoenen kostende operatie voor de
verbreding van het strand is het onzinnig om een houten windscherm van 100
huisjes neer te zetten voor de ‘happy few’ en daarmee de noodzakelijke,
natuurlijke vorming van nieuwe duinen tegen te gaan. En dat om als gemeente
wat zilverlingen aan leges te verdienen.

Kortom college; betrek de raad nu eens echt en vooral tijdig bij
beleidskeuzen zodat ook echt samen gewerkt kan worden aan de beloofde
heilstaat.

janklein